Tocht: Airborne Wandeltocht
Plaats: Oosterbeek
Datum: zaterdag 3 september 2005
Afstand: 25 km
Route:

Start:
Voor het eerst na de Nijmeegse Vierdaagse, nu zo'n anderhalve maand geleden, worden de wandelschoenen weer onder uit de kast gevist. Vijfentwintig kilometer staan op het programma. "Een blokje om" pochen we tegen collega's, vrienden en familie. "Hier maken we de veters nauwelijks voor vast". De voorbereiding laat dan ook enorm te wensen over. Natalia tienertoert op vrijdag nog even op en neer naar Parijs. Sunny zakt door met gezellig gezelschap, teveel wijn en veel te weinig slaap. Want 25 kilometer, dat is de moeite toch niet? Dat is puur wandelen voor de gezelligheid! Drie keer links en een kwartiertje lopen.... Dat onze grootspraak ons nog duur zal komen te staan zal later blijken...

Zogenaamd fris en fruitig in de trein. Twee uur slaap is voldoende voorbereiding voor 25 km!

Dat dit met recht het grootste ééndaagse wandelevenement ter wereld genoemd mag worden blijkt als we het startterein naderen. Het is druk hier, maar vooral ook erg gezellig. Oude vrienden sluiten zich snel bij ons aan. Vrienden van vrienden worden nieuwe vrienden. We zoeken nog even naar mensen van wie we weten dat ze hier ook moeten zijn, maar door de drukte en het ontbreken van mobiele gegevens is dit onbegonnen werk.

Coach Bill en Vierdaagsevriend Bart zijn ook al vroeg aanwezig!

Eerste biertje:
Oke, we hebben koffie op. Maar nog maar nauwelijks hebben we de slaap uit de ogen gewreven. We zijn nog niet eens gestart. Toch zijn er al mensen die over bier beginnen. Ze zeggen toch altijd dat bier het beste medicijn is tegen een kater? Ach, waarom ook niet. We willen natuurlijk niet voor de mannen onderdoen. Kom maar door met dat drinkontbijtje! Wederom een beslissing waar we achteraf gezien beter ietsje langer over na hadden kunnen denken...

10 uur des morgens, tijd voor een Brand Drinkontbijtje!

En laten we dan nu maar eindelijk gaan doen waar we hier voor gekomen zijn. Wandelen. Het is heerlijk weer, we zijn in goed gezelschap en we hebben er zin in! Het eerste half uur worstelen we ons redelijk luidruchtig door de menigte heen. Maar als we het startterrein eenmaal af zijn hebben we weer wat ruimte en zetten we de pas er stevig in. De eerste snelheidstraining is begonnen.

Het is bijna elf uur, laten we starten!

Het is begonnen, de Airborne Wandeltocht van 2005

Sunny maakt de groepsfoto en staat er dus zelf niet op...

Best druk hier!

Helden van de dag:
Koffie, bier en de enorme rij bij de toiletten op het startterrein zorgen voor het oncomfortabele gevoel van een volle blaas. Met een arendsoog scannen we de huizen van de toeschouwers op zoek naar openstaande voordeuren. Dat is namelijk veelal een teken van gastvrijheid. Een uitnodiging dat iedereen welkom is om van een privé-toilet gebruik te maken. Vaak ook een teken dat daar gezellige mensen wonen. En al snel hebben we ze in het vizier. Een open deur. De tuinstoelen buiten. Ontbijtkoek op tafel en een aantal thermoskannen dat verraad dat de koffie hier onmogelijk slechts voor eigen gebruik kan zijn. Hier wonen onze helden van de dag. Deze mensen maken het verschil! We maken dankbaar gebruik van de ons aangeboden gemakken om opgelucht en met een blij gevoel door zoveel hartelijkheid onze wandeling te hervatten.

Het lijkt de Vierdaagse wel, de meisjes gaan bij mensen thuis plassen terwijl de mannen koffie aangeboden krijgen van...

de helden van de dag!

Eerste rust:
Na een kilometer of 15, een paar pittige kuitenbijters van heuvels en een staand biertje met een vette hap onderweg roept eindelijk iemand dat we even gaan zitten. Ons is een rustplaats bij een bepaalde Chinees beloofd, maar we belanden uiteindelijk bij de Pizzeria tegenover het betreffende Chinese restaurant. Ook goed, als we maar mogen zitten, als ze maar bier hebben en als we maar wat te eten kunnen scoren. Op het volle terras ontwaren we wandelvrienden Paul en Ina en al gauw is het halve etablissement verbouwd om iedereen van zitplaatsen te voorzien. Er wordt gegeten, gedronken en gezongen. Elk voorbij lopend peloton wordt luid begroet met de ratel die we ooit van het Dutch Dream Team ontvingen en het lachen gaat onverminderd voort! Maar we moeten verder. En met nog 10 kilometer voor de boeg laten we het ietwat hoge tempo even voor wat het is. Dat laatste stuk kan best wat rustiger afgelegd worden...

Kom Bart, gaan we samen op de foto!

Ja lekker, pizza!

Even wat krachtvoer erin....

Ook al loop je 40, we komen je onderweg toch wel tegen Paul!

Tweede Rust:
We zitten mooi op schema en we vinden dat we best nog wel een keer kunnen gaan zitten. Het is tenslotte nogal warm en wat te drinken zou erg welkom zijn. De mannen blijven gewoon bier bestellen, maar Natalia en ik nemen voor het eerst vandaag een verstandige beslissing. Cola en water graag! Even zitten, even uitpuffen, even opdrogen, een muziekcorps luistert het geheel nog wat op, maar dan moeten we toch echt alweer verder. Samen verzuchten we dat 25 km toch gewoon ook nog wel heel ver is eigenlijk. Wij ook altijd met onze grote mond.

Hebben we er nog zin in?

Even een colaatje tussen al dat bier door!

Een raar wandel-fenomeen: welke afstand je ook loopt, het laatste uur valt altijd tegen! Maar een goede wandeltocht-organisator weet dat. Dus die verzorgt extra veel gezelligheid op het laatste stuk. Muziek, publiek, gedoe, alles om de sfeer maar te verhogen. Alles om de wandelaars de vermoeidheid te doen vergeten. Want moe zijn we heus wel. En een klein pijntje voelen we ook wel hier en daar! Maar we zijn er bijna. We krijgen rozen van de Coach en lachen de laatste kilometers weg. Het finishbier wacht!

Het muziekcorps helpt ons de laatste meters door...

We hebben het weer gehaald!

Finish:
En dan NOG zo'n raar wandel-fenomeen: Die laatste kilometers kunnen nog zo zwaar zijn, zodra je de finish over bent is alle pijn vergeten. Ok, misschien wil je even zitten, maar daarna huppel je naar de bar om bier te halen. Je loopt rond op zoek naar oude bekenden met sterke verhalen en misschien waag je zelfs een dansje met je nieuwe wandelvrienden. En dat terwijl je nog geen half uur geleden liep te zuchten en te steunen dat het warm was, dat je moe was, dat je er geen zin meer in had enz. enz. Raar gedoe, dat wandelen! Maar we hebben er weer een medaille bij. De biertjes glijden er soepel in en met het gezelschap blijft veel langer hangen dan misschien ooit de bedoeling is geweest. We vangen de Pink Angels nog op die zo nodig weer 40 moesten bikkelen vandaag. Een paar onbekende talenten van www.wandelsoc.nl melden zich voor een praatje. Wij hebben het enorm naar onze zin! Na het moment lang uitgesteld te hebben besluiten we uiteindelijk dat we nu toch echt beter kunnen gaan. Op weg naar het station komen we echter langs een een pleintje met een DJ, een podium, een bar en dan kunnen we de verleiding niet weerstaan....... Nog eeeeeeentje dan ;-)

En weer een medaille in de pocket!

Als dat de Pink Angels niet zijn...

Vierdaagsevriend Bart is bevorderd tot Wandelvriend!

Hoogtepunt:
Cor voegt zich 's morgens, samen met 2 vrienden, luidruchtig bij onze wandelvrienden. Wij kennen hem dan nog niet, maar dat verandert snel. Hij promoveert binnen een paar uur van "onbekend talent" naar "hoogtepunt van de dag". Wat ons betreft mag deze meneer zich bij elke start van elke tocht bij ons melden. Lopen met Cor is geen lopen. Lopen met Cor is pijn aan je kaken. Lopen met Cor is pijn aan je buik. Lopen met Cor is onophoudelijk lachen! Lopen met Cor is leuk! Punt.

Dixie bezet? Geen probleem voor Cor!

Dieptepunt:
Voor getrainde lopers zoals wijzelf is 25 km natuurlijk niet een afstand waar zich enorme dieptepunten op voordoen. De heuvels in het parcours zijn echter niet iets waar we aan gewend zijn. Hier en daar hebben we dan ook een heel klein beetje hulp nodig. Want het is warm en na allerlei verkeerde beslissingen van vandaag kan je tegen zo'n heuveltje toch opzien als een berg!

Alleen door in kadans "links, links, links" te roepen duwt 'ie je de berg op!

Pijn:
Van echte pijn of echt afzien is vandaag geen sprake. Van pijn in de kaken en in de buiken van het lachen des te meer. Al met al kunnen we terugkijken op een TOPdag, een TOPwandeling en eigenlijk een TOPweekend! Waren alle trainingen maar zo gezellig!

Nieuwe vrienden: