Sunny walks

Sunday, April 15, 2007

Vecht en Plassentocht, 42,2 km (38 km gelopen)

Tocht: Vecht en Plassentocht
Plaats: Maarssen
Datum: 14 april 2007
Afstand: 42,2 km
Foto's: Klik hier om alle foto's te bekijken

Zo! Dat was bijna niet alleen het laatste tochtje geweest van de SGWB, maar ook van Sunny. Ongeloooooooooooflijk, wat was het heet! Normaal gesproken heb ik geen bezwaar tegen lange rechte polderwegen (de complete routebeschrijving van de 42 km paste op 1 A4tje!), maar met deze temperaturen en zonder beschutting of een zuchtje wind....pfffffffff!

Tot de 33 ging het goed. De route en omgeving waren prachtig, maar dat ben ik van de Vechtstreek wel gewend! Veel groen, veel ganzen, veel water en huizen om jaloers op te worden! Rond de 33 km begon de ellende echter. Door het ontbreken van zowel de Kootsj als Assistent-Kootsj (en door een gezellig stukje eigenwijzigheid!) heb ik waarschijnlijk te weinig zout gegeten. Hoewel het bijna 30 graden was had ik het koud (inclusief kippenvel!), yoghurt in de benen en een hartslag van iemand die zojuist een halve marathon achter de knieeen had! Dat ging dus niet goed!

Voor het eerst in m'n wandelcarriere heb ik alles wat ik in de rugzak bij me had opgegeten en gedronken en uiteindelijk kwam Syl to the rescue met zitten in de door haarzelf veroorzaakte schaduw, met gewoon naast me te blijven lopen (en door te kleppen!) en druivensuiker. Tot de 38 heb ik het volgehouden, maar toen daar bij de rust een plaatselijk wandelvriendje zat voor een gezamenlijk wandelbiertje en hij me aanbood om achterin de auto naar de finish gebracht te worden was dat wat mij betreft een Offer I Could Not Refuse.

Ben ik nu een watje? Iedereen die dat vindt moet dat vooral lekker blijven doen. Ikzelf vind dat ik een juiste beslissing genomen heb. En eenmaal thuis, zittend in de koelte cq schaduw en 3 liter kippensoep verder gaat het weer fanTAStisch met me!

Deze marathon-afstand gaat dan ook mijn boeken in voor 38 km. Het was niet dat ik het niet meer gekund zou hebben, het was daar en toen gewoon even verstandiger om die laatste kilometers te laten voor wat ze waren. Maar ik heb ervan geleerd! Voortaan gaat er standaard een zakje cup-a-soup mee in de rugzak en worden er NOG meer boterhammen gesmeerd voor onderweg. De zon krijgt Sunny er voortaan niet meer onder!

2 Comments:

  • At 17/4/07 12:41, Anonymous Anonymous said…

    Sunny, je bent beslist geen watje.
    Het is een wijs besluit om te stoppen als je het niet meer ziet zitten.
    Je loopt toch voor je plezier?
    Als je jezelf een watje zou voelen, dan zou je die informatie toch ook niet aan het internet willen toevertrouwen?
    Succes verder met de wandelsport.

     
  • At 3/5/07 20:41, Anonymous Anonymous said…

    Héél verstandig en niks "watje"!
    Voor die 4,2 kilometer ga je toch niet je gezondheid op spel zetten!
    Groeten uit Leiderdorp.

     

Post a Comment

<< Home