Nog 1 dag
Vandaag staan er 3 dingen op het programma. 's Morgens worden we rond half in Lent verwacht omdat daar de MaKoNi wandelaars aankomen. 's Middag moeten er veters worden verkocht op de Wedren. En 's avonds moeten we nu eindelijk maar eens de stad in, want dat is er door het slechte weer zaterdag niet van gekomen.
Allereerst Lent. MaKoNi staat voor Mars van Kopenhagen naar Nijmegen. Op 29 juni, ruim twee weken geleden dus, zijn een aantal van onze militaire wandelvrienden lopend uit Kopenhagen vertrokken. Vandaag bereiken zij al wandelend Nijmegen. Hier wacht hen een heldenontvangst, de hereniging met apetrotse familie en vrienden, een herinneringspenning waar menigeen jaloers op is, een vriendelijk woord van wat hoog geplaatste heren en slechts één dag rust. Want op dinsdag lopen deze mannen (én twee vrouwen!) de Vierdaagse er als 'toetje' achteraan. Het kippenvel staat op m'n armen als ze aankomen en van trots wellen de tranen op. Wat zijn deze mensen STOER!
's Middags gaan we bepakt en bezakt met zoveel mogelijk veters richting startterrein 'de Wedren'. Al voor ik het terrein op loop worden we aangehouden door mensen die veters willen kopen. We krijgen marsleider Johan Willemstein in het vizier en hij pakt zonder zich ook maar één seconde te bedenken zijn portomonee. De veters en sleutelhangers zijn niet aan te slepen. Gelukkig komt Bill net op tijd de nieuwe voorraad brengen en kunnen we verder. Meer dan 700 euro later laten we onszelf even zakken op een bankje voor een welverdiend biertje. Wat kan een mens blij worden van enthousiaste kopers!
's Avonds kunnen we heerlijk onderuit op de bank terwijl Marije (de zus van Inger) voor ons komt koken. Heerlijk na zo'n drukke dag en we laten het ons dan ook goed smaken. We kunnen de bodem goed gebruiken, want vanavond lijkt het droog te blijven en kunnen we ons eindelijk laten onderdompelen in de gezellige sfeer van de Vierdaagsefeesten. We doen waar we goed in zijn. Bier drinken en elkaar heul hard laten lachen! Zo'n gezellige avond laat zich alleen moeilijk beschrijven. Je had erbij moeten zijn....
's Middags gaan we bepakt en bezakt met zoveel mogelijk veters richting startterrein 'de Wedren'. Al voor ik het terrein op loop worden we aangehouden door mensen die veters willen kopen. We krijgen marsleider Johan Willemstein in het vizier en hij pakt zonder zich ook maar één seconde te bedenken zijn portomonee. De veters en sleutelhangers zijn niet aan te slepen. Gelukkig komt Bill net op tijd de nieuwe voorraad brengen en kunnen we verder. Meer dan 700 euro later laten we onszelf even zakken op een bankje voor een welverdiend biertje. Wat kan een mens blij worden van enthousiaste kopers!
's Avonds kunnen we heerlijk onderuit op de bank terwijl Marije (de zus van Inger) voor ons komt koken. Heerlijk na zo'n drukke dag en we laten het ons dan ook goed smaken. We kunnen de bodem goed gebruiken, want vanavond lijkt het droog te blijven en kunnen we ons eindelijk laten onderdompelen in de gezellige sfeer van de Vierdaagsefeesten. We doen waar we goed in zijn. Bier drinken en elkaar heul hard laten lachen! Zo'n gezellige avond laat zich alleen moeilijk beschrijven. Je had erbij moeten zijn....
0 Comments:
Post a Comment
<< Home