Rondje Gooimeer deel 2, 35 km

Tocht: Rondje Gooimeer poging 2
Plaats: Almere
Datum: 26 december 2006
Afstand: 35 km (inclusief fout lopen ;-))
Route: Almere Haven, Stigtsebrug, Huizen, Valkeveen, Hollandse brug, Almere Haven


Start: Soms heeft het ontbreken van schoonfamilie ook zo z'n voordelen. Zo kan je op tweede Kerstdag lekker doen waar je zelf zin in hebt. En ik had zin om wat eten en drinken in de rugzak te gooien, de mp3 speler op te zetten en nou eindelijk eens rondom die plas te gaan lopen. Maar ik had ook zin om lekker lang in bed te blijven liggen. Uiteindelijk heb ik beide gedaan. Maar dat zou me nog duur komen te staan! Pas om 10.38 uur vertrek ik vanuit Almere Haven.


Het parcours start over de dijk, richting de Stigtse brug. Met een waterig zonnetje boven het water (deja vu?!) en een weersvoorspelling die het heeft over regen, sneeuw en hagel.


Maar vooralsnog gaat het goed. Het wordt zelfs warm. De jas gaat uit en de brug komt alsmaar dichterbij!






Als de brug eenmaal bereikt is neem ik even de tijd om foto's te maken van de bijzondere sfynxwoningen aan de overkant, het prachtige uitzicht en de toren waar ik anderhalf uur geleden startte en die ik in de verte nog steeds duidelijk kan herkennen.





Maar dan, als ik de brug over ben en achterom kijk zie ik dit....



En niet veel later begint het te regenen. Door de eerste poging van deze tocht, iets meer dan een week geleden, weet ik dat de eerste gelegenheid om te schuilen de "Haven van Huizen" is. Maar dat is nog minstens een uur lopen! "Misschien wordt het zo wel minder" hou ik mezelf voor en stap dapper door de regen.



De vorige keer dat ik hier liep waren we op dit punt inmiddels al op zoek naar de pont. Omdat ik nu weet dat die niet vaart en omdat ik vastbesloten ben om dit keer wel door te lopen neem ik een andere afslag. Ik ben er van overtuigd dat ik zo dicht mogelijk langs het water moet blijven lopen. Maar na minstens een half uur over modderpaadjes rondjes te hebben gelopen herken ik de haven weer. Ik had dus gewoon wel de afslag naar het restaurant moeten nemen...




Met het restaurant in zicht besluiten de weergoden de hagel nog iets harder naar beneden te gooien. Inmiddels ben ik allang doorweekt en heb het extreem koud, maar de gedachte aan de hete koffie die nabij is houdt me op de been!!



Eerste rust:
Maar helaas. Wandelen op Tweede Kerstdag heeft dus ook nadelen. De schaarse horeca die je op deze route onderweg tegenkomt is gesloten... Gefrustreerd schuil ik even op de veranda en besluit het bij de Kartbaan ernaast te proberen. Die is wel geopend (en het is er druk!). Maar het is al 2 uur en volgens mij ben ik nog niet eens op de helft. Dus ik giet de koffie naar binnen, gooi en een snelle plaspauze tegenaan en besluit weer snel verder te hobbelen.


Rond drie uur wordt het eindelijk weer droog. Tenminste, het regent niet meer. Maar ik ben inmiddels zo koud en doorweekt dat ik daar de rest van de wandeling last van zal blijven hebben. Misschien moet ik toch maar eens een diepte-investering doen in een jas van GoreTex... Maar de toren blijft in het zicht en ik kan nog lachen!




Ter hoogte van Naarden verlies ik de waterlijn regelmatig uit het oog. De paden lopen door het bos en van een vriendje die deze route wel eens per fiets afgelegd heeft weet ik gelukkig dat ik de richting Valkeveen aan moet houden. Het bos heet het "Naarder eng" en als ik niet doorloop wordt het hier straks nog zo donker dat het inderdaad wel eens eng kan worden. Op een enkele auto na zie ik hier urenlang niets en niemand.






En als ik eindelijk het bos achter me kan laten zie ik in heel in de verte de Hollandse Brug. Ik schat dat het me nog wel een uur gaat kosten om daar te komen als ik een bordje "Almere 14 km" tegenkom. "Niets van aantrekken, dat is de afstand naar Almere Centrum" hou ik mezelf voor. Maar erg bemoedigend zijn dit soort bordjes zeker niet.




Met de Hollandse brug nog zeker een half uur voor me en een saai stuk langs de snelweg begint het te schemeren. Het duurt niet lang meer of het zal te donker zijn voor foto's.



Finish:
Als ik bijna bovenop de brug ben, cirkelt boven me een trauma helicopter. Ik denk dat hij inmiddels onderweg is naar het AMC als hij zich plotseling omdraait om vlak voor m'n neus op de A6 te landen. Een bizar gezicht. Brandweer, politie en ambulance zijn inmiddels ook in grote getalen ter plaatse en ik word enigszins vreemd aangekeken. Wat doet zo'n meisje op Tweede Kerstdag met haar rugzak hier in het donker, lopend?! Ik loop snel door met nog een uur langs het donkere water in het vooruitzicht. Het volume van de mp3 speler gaat wat hoger evenals het tempo. De laatste 5 kilometer trap ik nog geen 3 kwartier weg. Om me om 17.58 uur precies uitgeput in de bestuurdersstoel van de auto te kunnen laten zakken. Vandaag roep ik mezelf uit tot Held van de Dag!

Een actie voor KWF Kankerbestrijding

Vanaf vandaag wordt mijn actie ook officieel vermeld op de site van KWF Kankerbestrijding. Een stukje zekerheid voor de sponsoren. Zo weet iedereen tenminste zeker dat het gedoneerde geld op de juiste plek terecht komt!

Klik hier om direct naar de vermelding op de site van KWF te gaan.

Rondje Gooimeer, 33 km (15 km)

Tocht: Rondje Gooimeer
Plaats: Almere
Datum: 17 december 2005
Afstand: 33 km (volgens wielrenvriend Bert ;-))
Route: Almere Haven, Stigtsebrug, Huizen, Hollandse brug, Almere Haven (oftewel: volg zoveel mogelijk de waterlijn van het Gooimeer)


Start: Na een gezellige avond met een flesje wijn op de bank valt het wandelvriendinnetje Douwine en mezelf zwaar om vroeg op te staan. Pas om 9 uur hijsen we onzelf uit bed. Ik regel ontbijt en lunchpakketjes terwijl Douwine onder de douche een dappere poging doet om wakker te worden. Na een snel ontbijtje is het stipt 10 uur als we de voordeur achter ons dichttrekken.



We rijden naar Almere Haven om daar onze tocht te beginnen. We hebben geen route en geen plattegrond. Plan is om de waterlijn van het Gooimeer te volgen en het water eerst via de Stigtsebrug en daarna via de Hollandse Brug over te steken. Om vervolgens weer in Almere Haven uit te komen. Het is droog en koud als we vertrekken en voor ons zien we een heerlijk winters zonnetje.


Halverwege de eindeloze rechte weg naar de Stigtsebrug zien we voor ons een fikse regenbui.


Echter met een straffe wind in de rug bedenken we dat die bui kan alleen maar verder weg kan waaien. Tenzij er achter ons....



Toch blijft het waterige zonnetje aan onze rechterhand, dus we weten niet goed wat te verwachten.


Vanwege de snijdende wind gaat wordt de muts opgezet en gaat de kraag wat hoger. Maar we stappen dapper door!



Maar dan toch, vlak voor de brug begint het te hagelen. Ik help Douwine met het het regenjasje voor haar rugzak, maar omdat je van hagel niet meteen door en door nat wordt laten we onze eigen regenjassen in de rugzak.


Douwine denkt onder de brug wel even te kunnen schuilen en een boterhammetje te eten, maar helaas, we moeten er overheen, niet onderdoor.


De wind striemt op deze hoogte in onze gezichten en onze benen inmiddels redelijk gevoelloos door de natte broeken en de kou, maar met de zon in onze smoeltjes lijkt het op deze foto fantastisch wandelweer. Wij weten wel beter, maar we blijven lachen!!



Nu we de Stigtsebrug achter ons laten gaan we in tegengestelde richting lopen. Daarmee krijgen we ook meteen die snijdende wind vol in onze giecheltjes. En of dat nog niet genoeg is begint het ook weer eens te hagelen.


Nu zijn wij heus geen watjes en we willen best het gevecht met de elementen aan, maar we waren nog niet droog van de vorige bui!!! We willen zitten in een warme kroeg! We willen koffie en warme chocomel! Maar behalve een carport en wat dichte kroegen is er niets te vinden langs dit stomme meer...


In die bijzondere huizen die we al vanaf de overkant hebben gezien wonen ook geen mensen die ons spontaan onderdak aanbieden. Huizen is in de zomer misschien een leuk dorp, maar momenteel vinden wij er even niets meer aan.


Nog een nadeel van de aanhoudende kou is dat de knie van Douwine begint op te spelen. In haar rechterknie heeft ze nog maar 30% van het kraakbeen zitten. Ze loopt dus niet op het gewricht maar voornamelijk op kruisbanden en meniscus. Op spieren die altijd te lijden hebben van kou, vocht en wind. Een noodgedwongen mooiweer-wandelaar. En het mooie weer is vandaag ver te zoeken.


Daarom besluiten we ook dit trainingstochtje te laten voor wat het is. Het ging ons er vandaag namelijk vooral om om samen tijd door te brengen. Dat kan ook in de eerste de beste tent die WEL open is! Onder het genot van warme chocomel, erwtensoep en pannenkoeken! Heus geen beslissing die je makkelijk neemt. Maar wel de enige juiste op dit moment. Want met die knie moeten nog wel aan een paar hele belangrijke andere evenementen deelgenomen worden! En we kunnen ook met de pont terug naar Almere Haven! Geen probleem...




Wel een probleem dus, want de pont naar Almere Haven blijkt alleen in het zomerseizoen te varen. Maar er is wel een bushalte in de buurt. Door een ons niet begrijpende buschauffeur gaan we helemaal via Hilversum terug, maar dat mag de pret niet drukken. We zitten droog en beginnen weer aardig op te warmen.


Dat we de juiste beslissing hebben genomen blijkt als Douwine in de bus mijn hand op haar knie legt. Ik schrik en zeg: "Hij klopt helemaal, dat klopt niet!" "Dat klopt" zegt ze lachend... We dachten het al te weten, maar nu weten we het zeker. Wij zijn best grappig!!

Vanaf Hilversum stappen we in de trein. En nog geen half uur later staan we weer veilig op station Almere Muziekwijk!


Na nog wat gedoe om de in Almere Haven geparkeerde auto terug in Almere Muziekwijk te krijgen en een heerlijke portie afhaalchinees verlaat Douwine het pand en keert terug naar huis.


Dat rondje Gooimeer gaat er heus nog wel een keer komen. Ooit zullen we kunnen zeggen dat we om die plas heengelopen zijn. Het wachten is dus op mooi weer en een gaatje in de wandelagenda. Wordt vervolgd!

(Lees hier het verslag dat Douwine schreef over deze tocht.)