Elfstedenwandeltocht, 205 km

Ik ben weer thuis! Veel te snel eigenlijk, want wat mij betreft hadden we nog VEEL langer feest moeten vieren! Dit kruis krijgt ZEKER een ere-plekje, want tjonge-jonge wat heb ik er een strijd voor moeten leveren!!!!

Al vind ik de Friezen de liefste mensen die er bestaan, ik denk dat nog niet 1% in de gaten heeft gehad wat al die wandelende mensen van de afgelopen paar dagen aan het doen waren. Maar des te meer aandacht gaf je aan en kregen we van elkaar! De Elfstedenwandeltocht loop je met Elfstedenwandelaars! Niets meer, niets minder. Van het publiek moet je het niet hebben, van gedoe langs de kant ook niet. Maar gek genoeg zie je nagenoeg niemand met een walkman lopen. Iedereen is met elkaar aan het praten en de groep is relatief klein waardoor je echt een wandelfamilie-idee krijgt.

Ik heb een briljante week gehad die ik NOOIT had willen missen, maar ik zal niet ontkennen dat het afzien geweest is. Door de aanwezigheid van "mijn" bikkels Wico en Bart is dit NOG mooier geworden dan het ooit had kunnen zijn. Zij hebben me toptijden laten lopen door voor me uit te stampen, door me aan te moedigen, door stoere verhalen te vertellen, door m'n voeten te masseren, door me werkelijk VOL te stouwen met dingen die goed voor me zouden zijn, en door lekker zichzelf te zijn.

Douwine, Annelies, Ed en Petra hebben me met hun hele aanhang gisteren de dag van mijn leven gegeven. Ik heb vandaag iedereen die het maar horen wilde verteld over wat een TOPwandelvrienden ik heb! Bovendien hadden zij een boekje bij zich met teksten van NOG meer wandelvrienden, wat me minstens 3 liter (traan)vocht heeft gekost (moest allemaal weer met bier worden aangevuld, lastig hoor!!!). De SMSjes waren ontelbaar. Mijn telefoon is volledig over de rooie gegaan en riep elke 5 minuten dat ik nu toch echt wat geheugen vrij moest maken, maar ik wilde niets deleten!!!

Het was heftig, maar ik had het niet willen missen! Als iemand het ooit weer over de "barre tocht" heeft, dan kan ik dat zeker beamen. En zelfs veel medewandelaars, die de zelfde route al eens gefietst en/of geschaatst hadden benadrukten dat dit verreweg de meest moeilijke opgave was!

Ik heb mooie mensen ontmoet, veters verkocht al waren het warme broodjes, ben met mezelf in gevecht geweest, heb afgezien en gebikkeld, maar vooral GENOTEN!
Ik ga de foto's bekijken, de verhalen schrijven, jullie lieve reacties lezen, eindelijk weer in m'n eigen bed slapen en van alles en nog meer! Maar niet zonder jullie bedankt te hebben voor de steun onderweg. Onbetaalbaar om te weten dat er mensen met je meeleven! En ik mag dan niet altijd gereageerd hebben, maar elke SMS en elk telefoontje werd beeindigd met een glimlach (en soms een traan)! Ik vind jullie allemaal de beste! DANKJEWEL!!!!!



Lees hier het hele semi-live SMS-verslag, commentaar per dag en meer inside informatie!

En bekijk hier alle foto's:

Dag 0
Dag 1
Dag 2
Dag 3
Dag 4
Dag 5