Donatie aan KWF
Door een kleine communicatiestoornis was een officiële overdracht van mijn donatie aan het KWF nog steeds uitgebleven. Maar op 7 november was het dan toch eindelijk zover. Samen met Douwine meldde ik me rond het middaguur in het
Nederlands Kanker Instituut - Antoni van Leeuwenhoek Ziekenhuis in Amsterdam.
We waren door het KWF uitgenodigd om daar hun jaarlijkse bijeenkomst voor bijzondere relaties bij te wonen. Een bijeenkomst waarbij het KWF laat zien hoe donaties worden besteed en waar een overzicht gegeven wordt van de recente resultaten van kankeronderzoek.
Bijzondere relaties hebben ze bij het KWF blijkbaar genoeg, gezien het feit dat ze op een opkomst van zo’n 180 personen rekenden. Het was de bedoeling dat ik ten overstaande van die enorme groep mensen de checque van € 17.500 zou overhandigen aan meneer Hanselaar, Algemeen Directeur van KWF Kankerbestrijding. Vlak voor het grote moment daar was kreeg ik te horen dat ik 3 minuten spreektijd had.....
Het was dan ook met knikkende knieën dat ik alle aanwezigen vertelde over mijn barre tocht in Bornem, over de veterverkoop en over de gigantische opbrengst van mijn inspanningen. Met de checque, een stevige handdruk, een foto en applaus werd voor mij een jaar vol inspanningen voor het KWF afgerond. Ik kon niet anders dan trots op mezelf zijn!
Nederlands Kanker Instituut - Antoni van Leeuwenhoek Ziekenhuis in Amsterdam.
We waren door het KWF uitgenodigd om daar hun jaarlijkse bijeenkomst voor bijzondere relaties bij te wonen. Een bijeenkomst waarbij het KWF laat zien hoe donaties worden besteed en waar een overzicht gegeven wordt van de recente resultaten van kankeronderzoek.
Bijzondere relaties hebben ze bij het KWF blijkbaar genoeg, gezien het feit dat ze op een opkomst van zo’n 180 personen rekenden. Het was de bedoeling dat ik ten overstaande van die enorme groep mensen de checque van € 17.500 zou overhandigen aan meneer Hanselaar, Algemeen Directeur van KWF Kankerbestrijding. Vlak voor het grote moment daar was kreeg ik te horen dat ik 3 minuten spreektijd had.....
Het was dan ook met knikkende knieën dat ik alle aanwezigen vertelde over mijn barre tocht in Bornem, over de veterverkoop en over de gigantische opbrengst van mijn inspanningen. Met de checque, een stevige handdruk, een foto en applaus werd voor mij een jaar vol inspanningen voor het KWF afgerond. Ik kon niet anders dan trots op mezelf zijn!
0 Comments:
Post a Comment
<< Home