Sunny walks

Saturday, July 23, 2011

Vierdaagse Nijmegen Dag 1, 40 km


Het gaat beginnen! Dankzij een heel klein slaappilletje word ik voor het eerst sinds mijn Vierdaagse-carriere op dinsdagochtend wakker van de wekker. En wat scheelt dat veel in de opstartproblemen! Vol frisse moed spring ik m'n bed uit, kleed me aan en zet het ontbijt voor Inger en Nollie klaar. Niet veel later staat Bart op de stoep. Hij is wat vroeger gekomen om mijn voeten nog even in te tapen. Dit om blarenleed zoals dat van vorig jaar te voorkomen. Niet veel later meldt Bill zich. We wonen deze week zo dichtbij de Wedren dat "ons" huis een mooie plek is om fietsen neer te zetten en goedkoop koffie te drinken. Maar al snel is het tijd om te gaan. Op naar de Wedren. Op naar de startscan. Op naar de Vierdaagse van 2011!

Nog voor we de Waalbrug over gaan heb ik mijn jas al uit. Wat is het al benauwd! Maar wat heerlijk dat het niet regent. Er is voor de hele komende week veel regen voorspeld, maar tot nu toe merken we daar nog niets van. Ik laat mijn jas dan ook achter bij de familie van Bart in Lent. Niet dat zij het doorhebben, hele familie heeft het veel te druk met het aanmoedigen van de wandelaars.

Annelies zit niet op haar vaste plekje. Ondanks dat we wisten dat ze er niet zou zijn missen we haar toch. Gelukkig staat Alex wel als vanouds te zwaaien. En dan is het op naar de puddingbroodjes in Bemmel. We hebben ze zaterdag al stiekem even voorgeproefd, maar na een stukje wandelen zijn ze natuurlijk nóg lekkerder. Van de puddingbroodjes gaan we naar de koffie mét van Jan van de Brandweer. En van daar stoten we in één schroeiende streep door naar papa en mama die vlak voor Elst zitten. Maar wat is het toch steeds druk op het parcours?! Zijn we zo snel? Wat is er aan de hand? We hebben geen idee, maar het valt ons wel op. Gelukkig zitten onze topverzorgers al op hun plekje en is de soep warm en worden er pannenkoeken bestroopt en besuikerd. We eten, drinken en rusten terwijl we lekker in het zonnetje zitten. Wie had dat gedacht na al die beroerde voorspellingen over regen, regen en nog eens regen.

Normaal gesproken zouden we van hieruit doorlopen naar de post van Jaap, maar we weten dat mama Inger ook klaar zit met soep en appeltaart. Dus slaan we Jaap's rust over zodat we extra lang kunnen zitten in Valburg. Mama Inger weet niet wat ze meemaakt als we ineens voor haar neus staan. Zo vroeg had ze ons niet verwacht. Het is dan ook een wonder dat ze de soep al warm heeft.

Na heerlijk gevoed en gelaafd te zijn zetten we via Slijk-Ewijk koers naar Oosterhout. We zijn soepel als nooit tevoren. Geen blaren, geen opspelende spieren, lekker tempo en een hoop lol onderweg. Hier en daar wordt een klein dansje gedaan en wat bier gestolen van het uitbundige publiek in de zon. Dit is de Vierdaagse zoals de Vierdaagse hoort te zijn. Gedoe en gezelligheid. Het enige nadeel is de warmte. Niet voor ons gelukkig, want wij kunnen er prima mee om gaan. Maar veel mensen waren wel voorbereid op regen, maar niet op deze temperaturen. En dus zien we meer ambulances dan ons lief zijn. Als dit maar goed gaat.

In rap tempo bereiken we Oosterhout waar we onszelf afkoelen met een biertje. Niet lang daarna draaien we de dijk op. Ook hier is het weer drukker dan ooit. Als we zo doorgaan zijn we nog om vier uur binnen! Dat kan écht niet! We nemen dus lekker de tijd om wat te drinken bij Café Waalzicht. Mama Bart zit er nog en ook de rest van de (schoon)familie is nog aanwezig. Zelfs Maas staat er! Gezellig! Maar genoeg gelachen nu, we moeten nog even de brug over. Op naar de finish.

Vroeger dan ooit melden we ons af bij onze starthokjes. En maar goed dat we zo doorgelopen hebben, want we zitten nog niet of het begint te regenen. Niet erg, want er zijn parasols genoeg om onder te schuilen. Lekker knus en dichtbij elkaar drinken we onze finishbiertjes en vertellen we elkaar stoere verhalen.

De dinsdag wordt traditioneel afgesloten in de tuin van Mama Bart in Lent. Met vlees van de barbecue, salades om van te watertanden, nog één biertje dan en hartverwarmend gezelschap van de familie. Wat wil een mens nog meer? Nou ok, douchen en slapen dan misschien....

Klik hier om de foto's te bekijken
Klik hier om het filmpje in de file van Valburg te bekijken

0 Comments:

Post a Comment

<< Home