AVOM Wandeltocht, 25 km
Tocht: Wandeltocht georganiseerd door AVOM (Algemene Vereniging van Oud Personeel van de Koninklijke Marine)
Plaats: Nijmegen
Datum: 5 februari 2006
Afstand: 25 km
Route: Nijmegen, Weurt, Beuningen, Ewijk, Beuningen, Weurt, Nijmegen
Start: Oud Personeel van de Koninklijke Marine. Dan denk ik maar aan één man. Bill! Dit tochtje lopen is dan ook zijn idee. Hij is zelfs zo lief om me thuis op te komen halen. Maar dan wel om 7 uur 's morgens! Wat een hobby! Maar vooruit dan maar weer...
Kwart over 7 staat Bill bij me voor de deur. Om half negen melden we ons bij Clubhuis (lees: zeecontainer) "Voor Anker" in Nijmegen. Bill heeft nog wat nieuwe wapenschildjes meegenomen om de boel daar wat verder op te leuken en overhandigt die ter plekke aan meneer Piet Stam. Ondertussen haal ik maar even koffie...
Start: Om 08.50 stipt gaan we van start en het eerste gedeelte van de tocht is een feest der herkenning. Het is een gedeelte van de Vierdaagse route van dag 2, maar dan in omgekeerde volgorde. Oude herinneringen worden opgehaald waardoor we in ieder geval tot de eerste wagenrust voldoende gespreksstof hebben.
De dixie naast de rustplaats doet ons aan iemand denken...
Tweede rust: We lopen door Beuningen en Ewijk en zien veel monumentale panden en de meest prachtige huizen. Maar het is vochtig, mistig en miezerig dus we laten de fototoestellen veilig en droog opgeborgen. De schoonheid van een rij prachtige knotwilgen en een fantastisch hol exemplaar moet echter vastgelegd worden. En ook als de tweede rust zich aandient nemen we nog even een snelle foto.
Derde rust: Na enigszins te zijn opgewarmd bij Kampeerboerderij "de Hoogewaard" (zei 'ie nou Kippensoep of Cup-a-soup?!?! ) moeten we onze weg vervolgen in de regen. De verlaten dijk maakt het er niet gezelliger op. De routebeschrijving laat ons in de steek. Even zijn we bang dat we de tweede wagenrust gemist hebben, maar via onze eigen omweg komen we er gelukkig toch ook langs. We doen een snelle bak koffie, maar de regen en een volslagen onnozel verhaal van de wagenrust-meneer doen ons besluiten snel door te hobbelen. De laatste etappe. Ondanks de regen blijven we lachen!
Dieptepunt: Klein foutje van Sunny: de indrukwekkende (not) Weurtse Poort wordt wel gefotografeerd, maar het huis waar haar moeder als baby in de oorlog in de provisorische couveuse lag wordt al bellend met moeders gepasseerd .
Kunnen we overigens spreken van toeval als mijn moeder me belt, precies op het moment dat we "Vinkendaal" passeren en ik Bill vertel dat dit volgens mij het huis is waar mijn mama geboren is?!
Finish: Exact om kwart over 2 stappen we de zeecontainer weer binnen. Volkomen doorweekt en met coupe "verzopen kat". Maar papa en mama Sunny zitten al te wachten en voorzien ons vertroetelend van (alcoholvrij) bier! Het fototoestel kan het feest echter niet meer aan. Zie ik het nou goed? Komt er stoom uit de lens?!
Omdat Bill bijna 200 km van huis is kunnen we helaas niet zo lang blijven hangen als we zouden willen. Mevrouw Bill wil haar man dit weekend vast ook nog wel even zien. Dus zetten we de verwarming in de auto op vol vermogen om weer een beetje op te warmen en laten we "Truus" ons de weg naar huis wijzen. Wij laten ons niet uit het veld slaan door een beetje regen. We hebben weer een TOPdag gehad!
Plaats: Nijmegen
Datum: 5 februari 2006
Afstand: 25 km
Route: Nijmegen, Weurt, Beuningen, Ewijk, Beuningen, Weurt, Nijmegen
Start: Oud Personeel van de Koninklijke Marine. Dan denk ik maar aan één man. Bill! Dit tochtje lopen is dan ook zijn idee. Hij is zelfs zo lief om me thuis op te komen halen. Maar dan wel om 7 uur 's morgens! Wat een hobby! Maar vooruit dan maar weer...
Kwart over 7 staat Bill bij me voor de deur. Om half negen melden we ons bij Clubhuis (lees: zeecontainer) "Voor Anker" in Nijmegen. Bill heeft nog wat nieuwe wapenschildjes meegenomen om de boel daar wat verder op te leuken en overhandigt die ter plekke aan meneer Piet Stam. Ondertussen haal ik maar even koffie...
Start: Om 08.50 stipt gaan we van start en het eerste gedeelte van de tocht is een feest der herkenning. Het is een gedeelte van de Vierdaagse route van dag 2, maar dan in omgekeerde volgorde. Oude herinneringen worden opgehaald waardoor we in ieder geval tot de eerste wagenrust voldoende gespreksstof hebben.
De dixie naast de rustplaats doet ons aan iemand denken...
Tweede rust: We lopen door Beuningen en Ewijk en zien veel monumentale panden en de meest prachtige huizen. Maar het is vochtig, mistig en miezerig dus we laten de fototoestellen veilig en droog opgeborgen. De schoonheid van een rij prachtige knotwilgen en een fantastisch hol exemplaar moet echter vastgelegd worden. En ook als de tweede rust zich aandient nemen we nog even een snelle foto.
Derde rust: Na enigszins te zijn opgewarmd bij Kampeerboerderij "de Hoogewaard" (zei 'ie nou Kippensoep of Cup-a-soup?!?! ) moeten we onze weg vervolgen in de regen. De verlaten dijk maakt het er niet gezelliger op. De routebeschrijving laat ons in de steek. Even zijn we bang dat we de tweede wagenrust gemist hebben, maar via onze eigen omweg komen we er gelukkig toch ook langs. We doen een snelle bak koffie, maar de regen en een volslagen onnozel verhaal van de wagenrust-meneer doen ons besluiten snel door te hobbelen. De laatste etappe. Ondanks de regen blijven we lachen!
Dieptepunt: Klein foutje van Sunny: de indrukwekkende (not) Weurtse Poort wordt wel gefotografeerd, maar het huis waar haar moeder als baby in de oorlog in de provisorische couveuse lag wordt al bellend met moeders gepasseerd .
Kunnen we overigens spreken van toeval als mijn moeder me belt, precies op het moment dat we "Vinkendaal" passeren en ik Bill vertel dat dit volgens mij het huis is waar mijn mama geboren is?!
Finish: Exact om kwart over 2 stappen we de zeecontainer weer binnen. Volkomen doorweekt en met coupe "verzopen kat". Maar papa en mama Sunny zitten al te wachten en voorzien ons vertroetelend van (alcoholvrij) bier! Het fototoestel kan het feest echter niet meer aan. Zie ik het nou goed? Komt er stoom uit de lens?!
Omdat Bill bijna 200 km van huis is kunnen we helaas niet zo lang blijven hangen als we zouden willen. Mevrouw Bill wil haar man dit weekend vast ook nog wel even zien. Dus zetten we de verwarming in de auto op vol vermogen om weer een beetje op te warmen en laten we "Truus" ons de weg naar huis wijzen. Wij laten ons niet uit het veld slaan door een beetje regen. We hebben weer een TOPdag gehad!
1 Comments:
At 5/2/06 19:28, Anonymous said…
Hoi Sunny,
Waar heb jij die foto met die geknotte wilgen gemaakt?
Groetjes,
Fred
Post a Comment
<< Home