Vierdaagse Nijmegen Dag 4, 40 km

Dag vier is er zoals altijd één met gemengde gevoelens. Aan de ene kant zijn we blij dat het er bijna op zit. Aan de andere kant is dat ook juist precies wat ons verdrietig maakt. Zo’n weekje Nijmegen is zó supergezellig dat je zou willen dat het nooit ophield. We kijken er het hele jaar naar uit en na vanavond moeten we dus weer een heel jaar wachten voordat het weer begint. Maar laten we eerst nog maar even een stukje gaan wandelen!

Wederom sjokken we langs de ziekenhuizen op weg naar de puddingbroodjes van Strik. We lopen een stukje op met Maud en Wilma, maar zodra we Tamara de koffiejuffrouw in het vizier krijgen haken we af. Wij gaan zitten, zij lopen door. En vanuit Tamara is het op naar de pannenkoeken in het bos vlak voor Overasselt. Getsie, begint het nu echt te regenen? Dat zal toch niet de hele dag zo blijven? Gelukkig staan er veel bomen op onze route en dat scheelt enorm in de hoeveelheid nattigheid. En als we bij papa en mama Sunny aankomen is het nagenoeg klaar met het gespetter. De rest van de dag zal het droog blijven! Gelukkig!

Op weg naar Overasselt krijg ik van broer Eus een SMSje dat hij aan het einde van de dijk zit te wachten met soep. Wat een heerlijk vooruitzicht. Iedereen die zeurt en zanikt over hoe saai deze dijk is wordt gewezen op hoe prachtig de omgeving hier is. Het lijkt wel of deze wandelaars het alleen gezellig vinden als er publiek langs de route staat. Maar ze vergeten dat er 40.000 potentiele nieuwe vrienden om hen heen lopen. Hoe harder er om ons heen gemopperd wordt, hoe meer wij genieten. Nog geen uur nadat we de dijk opdraaiden zitten we in de stoeltjes van Eus met soep en warme worst in de aanslag. Hoe leuk kan wandelen zijn?

Nu alleen nog de brug over en Linden door en dan kunnen we in Beers aan het bier beginnen! Jan van de Brandweer gaat zelfs gezellig even mee. Hadden we maar eerder geweten dat pal naast Café Spijker een friettent zit, dan hadden we in Beers al jaren eerder kunnen genieten van een vette en zoute hap bij ons biertje. Wat knapt een mens daarvan op zeg. Waar we ook van opknappen is het feit dat we over krap een uur in Cuijk over de pontonbrug zullen lopen. We hoeven niet eens haast te maken, tijd genoeg om op ons gemakje te genieten van nog een biertje bij de zojuist gearriveerde vette hap.

Zoals elk jaar is het grootste gedeelte van het feest in Cuijk wel voorbij tegen de tijd dat wij arriveren. Het deert ons niet. We stampen de brug over en hebben nog energie genoeg om door te lopen en de tent van Jaap te laten voor wat hij is. Dat resulteert wel in het feit dat veel wandelvrienden ons niet veel later achterop lopen, waardoor dit doorgaans saaie stuk ineens veel soepeler loopt. We delen de ene award na de andere uit en als we daarmee klaar zijn besluiten we de balonnen voor Bill vast op te blazen.

Bill loopt dit jaar voor de 30e keer en wij vinden dat we dat het publiek zo duidelijk mogelijk moeten maken. Grote groene ballonnen in de vorm van een 3 en een 0 worden met het allerlaatste paar paarse veters aan elkaar gebonden. Nu alleen nog even ergens op Bill wachten, zullen we dat in Molenhoek doen? Waar is Bill eigenlijk? Na de koffie van vanmorgen hebben we hem eigenlijk niet meer gezien. Wel hebben we allemaal één of twee gemiste oproepen van hem en net als we hem willen bellen krijgt hij telefonisch contact met Bart. De toon van het gesprek doet het ergste vermoeden. Zou hij echt gestopt zijn?

Bart bevestigt ons bang vermoeden en ik besluit Bill te bellen om het uit zijn eigen mond te horen. Hij krijgt het z’n strot bijna niet uit maar het is echt waar. Hij is ermee gestopt. Het ging niet meer. Hij was niet vooruit te branden, had pap in de benen en nauwelijks lucht om de laatste kilometers te volbrengen. Spontaan barst ik in tranen uit. Voor het eerst deze Vierdaagse…

Teleurgesteld laten we de ballonnen maar weer leeglopen en besluiten het op een zuipen te zetten. Een commercieel talent staat langs de route ijskoud bier te verkopen en van lief publiek mogen we tijdelijk gebruik maken van de loungeset die zij langs de route gestald hebben. Maar we moeten verder, onderweg naar onze laatste knip. Molenhoek door op weg naar Malden. We besluiten de MacDonalds over te slaan om op tijd bij papa en mama Sunny te zijn. Dan kunnen we daar tenminste ook even wat langer dan gebruikelijk blijven.

Eenmaal ter hoogte van de Houtlaan aangekomen wordt er druk gezoend en bedankt en dan vervolgen we onze koers over de kolkende massa’s van de Via Gladiola. Wat is het toch elk jaar weer een feest om hier te mogen lopen. Wat geeft het een onbeschrijflijk gevoel van overwinning. Het is nog harstikke druk op het parcours en er lopen zelfs nog militairen. Dit hebben we echt nog nooit meegemaakt! We zien Lisa en Danny, Mama Inger, Papa Inger moet even gezocht worden maar wordt redelijk snel gevonden en zelfs Mama Bart staat door Emma geparkeerd in het rolstoelvak. Van mama Maaike krijgen we nog een “bandje van overwinning” en we sommeren een pauzerend dweilorkest om toch echt nog even te gaan toeteren! Samen met een peloton Franse militairen wagen we nog een dansje, maar dan is het toch echt over en uit. We moeten de finish over anders zijn we dadelijk nog te laat.

Pal voor de finish staat Bill ons op te wachten. Huilend vallen we hem in de armen. Wat een teleurstelling dat hij het niet gered heeft vandaag. De dertig volmaken op de route van de 40, dat was het idee. Dan maar volgend jaar de dertig volmaken op de route van de 30. Ook mooi symbolisch! Samen met Bart gaat hij alsnog onder de finishvlag door terwijl wij onze tranen drogen voor de finishfoto.

Daarna is het voor de laatste keer deze week een kwestie van elkaar feliciteren met deze overwinning en stoere verhalen vertellen. Zoveel mogelijk wandelvrienden worden met hun zojuist behaalde medaille op de gevoelige plaat vastgelegd. Leuk voor later! We zitten nog wat en lopen daarna op ons gemakje richting Eetcafé de Spil om de week onder het genot van een hapje en een allerlaatste drankje deze feestweek op toepasselijke wijze af te sluiten. We hebben genoten!

Klik hier om de foto's te bekijken
Klik hier, hier en hier om de filmpjes van deze dag te bekijken